Sjakie & Sjors. Het zijn ietwat bijzondere namen. Ik kom zelf oorspronkelijk uit Den Haag. Misschien helpt dat al met het begrijpen van de namen van onze katten. Sjakie spreekt voor zich. Het is een gebruikelijke naam om iemand te noemen in Den Haag. Meestal wordt het afgekort naar Sjaak. Sjors heeft een ietwat diepgaandere achtergrond. Sjakie is een paar jaren ouder dan Sjors. Het is namelijk de moeder. Op een dag waren mijn ouders en ik aan het grappen met Sjakie zijn naam. We noemden hem bij zijn Franse bijnaam, Sjaq. Dit was gewoon een grapje binnen de familie. Mijn kleine zusje die net pas kon praten, probeerde het na te doen. Dit klonk meer als shorsh. Hierdoor kwamen we op de naam Sjors. Ook omdat het gewoon lekker klinkt. “Sjors, Sjakie, eten!” klonk het dan door de wijk in de avond. Ik hield in het geheim het meest van Sjakie. Dit is een lapjeskat. Ze slaapt heel de dag, en krijgt het toch nog voor elkaar om te gapen, als ze wakker is. Dit is ongeveer een paar uur per dag. Sjors is een meer energieke kat. Ze houdt ervan om overal op te klimmen.

Vermist

Op een dag sloeg het noodlot toe. Sjakie was vermist. We hebben overal gezocht. We waren haar al drie dagen kwijt. Ik ging elke dag na school met mijn beste vriend de wijk door. We schreeuwden dan haar naam. Ook hingen we posters op. ik was erg verdrietig dat Sjakie weg was. Na vier dagen kwam ik thuis van school en stond er een katten box op tafel. Ik dacht, mijn ouders hebben toch niet een nieuwe kat gekocht… Maar nee, het was Sjakie. Onze overbuurman had haar gered. Sjakie was in de sloot gevallen en onder de vlonder gekropen. Hier kon zij niet weg.

Herstel

Sjakie was erg dun geworden. Om haar te helpen bij zijn herstel gaven we hem traumeel. Hiermee ging zijn herstel wat vlotter. Binnen de kortste keren was het weer de iet wat te dikke kat zoals ik hem kende. Dit is veel leuker dan een te dunne kat, hier kan je niet zo lekker mee knuffelen. Nadat ik Sjakie terug had heb ik heel erg goed op haar gelet. Ik wilde haar echt niet meer kwijtraken. Ik ben zelfs met mijn moeder naar de dierenarts geweest. Hier hebben we een GPS in zijn halsband laten zetten. Zo kunnen we altijd zien waar zij is!