In mijn jonge jaren was buitenspelen een van de belangrijkste dingen in mijn leven. Toen was ik bijna alleen maar buiten aan het voetballen op straat. Ik weet nog goed dat mijn broer veel binnen zat. Die vond het veel lekkerder om te gamen. Helaas ging dit niet zo vaak goed met zijn school. Aan de overkant van mijn familie woonden mijn beste vrienden. Deze heetten Bob en Nik. Ook zij waren altijd buiten te vinden. Heel af en toe ging ik met mijn broer hier naar binnen om te gamen, maar meestal gingen we naar buiten. Dit vonden mijn ouders ook goed voor mijn broer, omdat die veel te veel binnen zat. Op een kruispunt in onze straat kwamen alle kinderen samen. Sommige waren wat ouder dan andere. Ik vond het vaak leuk om keeper te zijn. Dit resulteerde helaas voor mijn moeder in het repareren van vele gaten in mijn broeken. Naast voetballen deden we nog veel meer. We hielden watergevechten, gingen vissen of speelden bij de sloot in het gras. Ik weet nog goed dat ik een keer uitgleed en kleddernat de aftocht naar huis maakte.
Verhuizing
Voor mij sloeg op die leeftijd op een dag het noodlot toe. Bob en Nik gingen verhuizen. Ik speelde letterlijk elke dag met hen buiten. Ik wist even niet meer wat ik nu moest. Ik zou ze heel erg gaan missen. Vooral na een schooldag op de basisschool was het buiten spelen een soort therapie voor mij. Ik kon mijn hoofd dan goed leegmaken. Eén ding was wel eigenaardig, mijn ouders vonden het niet zo erg dat ze gingen verhuizen. Even later snapte ik was hier de reden achter was. Het kon toch niet waar zijn. Maar toch was het zo. Wij gingen ook verhuizen.
De achtertuin
Tijdens het opknappen van ons bestaande huis moesten mijn broer en ik bij opa en oma slapen. Deze hadden een hele grote achtertuin. Ik vond het super om hier te spelen. Helaas was ons nieuwe huis bijna 30 minuten van opa en oma. Mijn opa bouwde voor mij en mijn broer een boomhut van multiplex. Dit was voor mij en mijn ouders een goede reden om af en toe terug te komen. Afgezien van het gebruikelijke bezoek naar opa en oma natuurlijk. Ook speelde mijn broer veel meer buiten. Dit was misschien wel de beste reden! Ik heb opa toen een dikke knuffel gegeven voor zijn bouwsel.